Baranów leży pod 51"33' szerokości geograficznej północnej i 22"8' długości geograficznej wschodniej, 150 m nad poziomem morza, w północnej części województwa Lubelskiego. Geografię fizyczną określa jego położenie na Nizinie Południowopodlaskiej zwanej też Wysoczyzną Siedlecką. Leży na wschodnim skraju tego makroregionu na styku dwóch mezoregionów Pradoliny Wieprza i Wysoczyzny Lubartowskiej. Jakkolwiek sama Wysoczyzna Lubartowska jako zdenudowana równina morenowa jest słabo zróżnicowana pod względem rzeźby terenu, a Dolinę Wieprza cechuje na tym odcinku monotonny, nizinny charakter to styk obu tych mezoregionów daje nieco ciekawsze afekty krajobrazowe. Baranów leży na lewym brzegu rzeki Wieprz w szerokim tu na około 4 km obniżeniu dolinnym u samych stóp zamykających je wyniosłości. Rzeka wije się tu zakolami, zostawiając liczne starorzecza o czym świadczą też często spotykane w Dolinie Wieprza łachy. Wieprz w tym rejonie płynie spokojnie lecz pomimo to koryto jego jest dosyć niebezpieczne, obfituje bowiem w doły i wiry. Od strony północno-zachodniej dno doliny wykorzystano na stawy hodowlane.