Jest to procedura, której celem jest zatrzymanie przemocy. Początkiem procedury jest założenie Niebieskiej Karty A. Można to zrobić podczas interwencji policji w domu – policja ma obowiązek taką kartę założyć podczas zdarzenia. Można też udać się osobiście na posterunek i tam policja również ma obowiązek założyć Niebieską Kartę. Oprócz policji w przypadku podejrzenia stosowania przemocy w rodzinie Niebieską Kartę zakładają również:
- Ośrodka Pomocy Społecznej
- placówki oświatowe – szkoły, przedszkola
- placówki służby zdrowia – przychodnie, szpitale
- gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych
Przy założeniu Niebieskiej Karty A osoba pokrzywdzona otrzymuje formularz o nazwie Niebieska Karta B z informacjami gdzie dodatkowo może otrzymać pomoc.
Po założeniu Niebieskiej Karty A przez służby, karta jest przekazywana do Zespołu. Po zapoznaniu się z kartą Zespół zaprasza osobę doznającą przemocy na spotkanie, na którym wspólnie z osobą pokrzywdzoną buduje plan pomocy dopasowany do jej potrzeb oraz jest uzupełniania Niebieska Karta C. W planie pomocy może znaleźć się np. monitoring sytuacji rodzinnej przez dzielnicowego lub pracownika socjalnego, pomoc materialna, pomoc psychologiczna, pomoc prawna, złożenie wniosków do sądu.
W kolejnym etapie zespół wzywa osobę, co, do której istnieje podejrzenie stosowania przemocy na rozmowę dotyczącą konsekwencji stosowania przemocy oraz uzupełniania jest Niebieska Karta D. Po przeprowadzeniu rozmów z osobami, których dotyczy Niebieska Karta realizowany będzie zaplanowany "plan pomocy".
Niezależnie od prowadzonej procedury Niebieskiej Karty, jeśli czujesz się zagrożona/ny lub istnieje zagrożenie zdrowia i bezpieczeństwa warto wzywać policję.